به گزارش میراث آریا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، محوطه باستانی کهنه ماسوله بر روی بستر تپه ای طبیعی که از معادن اصلی تشکیل شده، قرار گرفته و راه دسترسی به آن از طریق ماسوله میسر است.
گفته می شود، مردم ماسوله پیش تر در کهنه ماسوله زندگی می کردند. مطالعات باستان شناسی اما بیانگر آنست که این منطقه در طول حداقل ۴۰۰ سال (از قرن پنجم تا هشتم هجری) یکی از مراکز مهم در زمینه صنعت فلزکاری محسوب می شده چنانچه وجود بقایای ذوب آهن و معادن سنگ آهن که در منطقه ییلاقی خلیل دشت واقع در جنوب غربی ماسوله فعلی دیده می شود، نشان می دهد که ساکنان قدیم این ناحیه، سنگ آهن را از معادن آن استخراج و پس از حمل به کهنه ماسوله، آن را در کوره های ذوب آهن گنبدی شکلی که با زغال چوب کار می کردند.
برای ساخت ابزار و ادوات فلزی آماده می کردند و در نهایت آنها را به دیگر نقاط، به ویژه گیلان و آذربایجان صادر می کردند.
مصطفی پورعلی مدیر پایگاه روستای تاریخی ماسوله اما با تاکید بر اهمیت این منطقه گفت: «کهنه ماسوله پیش تر محل سکونت صنعتگرانی بوده که شغل اصلی آنان فلزکاری بوده و کاوش ها نشان داده که اکثر آنان به آهنگری و ساخت ابزار آلات جنگی اشتغال داشته اند. این درحالی است که در این منطقه نیز یک گورستان تاریخی است که از اهمیت زیادی برخوردار است.»
پورعلی ادامه داد: «از همین رو، اقدامات کارشناسان برای راه اندازی پایگاه حفاظتی و اطلاع رسانی سایت تاریخی کهنه ماسوله انجام شده و تا پیش از نوروز 98 سایت تاریخی کهنه ماسوله افتتاح می شود.»
مدیر پایگاه روستای تاریخی ماسوله همچنین از توسعه و اقدامات مرمتی موزه عون بن علی خبر داد و تاکید کرد: «اقدامات مرمتی و توسعه کمی و کیفی فضای موزه عون بن علی ماسوله انجام شده و قرار است تا پیش از نوروز امسال این موزه نیز به پایان برسد و افتتاح شود.»
انتهای پیام/
